"Όχι στην εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση του νερού "

Σωματείο εμποροϋπαλλήλων και υπαλλήλων με σχέση ιδιωτικού δικαίου Καρδίτσας

Να αποσυρθεί το απαράδεκτο νομοσχέδιο της κυβέρνησης που ιδιωτικοποιεί τα νερά. Όχι στην παραπέρα εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση του νερού μέσω της ΡΑΑΕΥ ή των ΣΔΙΤ
Το νερό είναι κοινωνικό αγαθό – όχι εμπόρευμα – και αφορά όλο το λαό!
Το σχέδιο τους είναι να μετατρέψουν τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων και να διευρύνουν το αντικείμενό της επί των υπηρεσιών ύδατος και της διαχείρισης αστικών αποβλήτων.
Η αντίθεση μας στο νομοσχέδιο έχει να κάνει με το ότι η Κυβέρνηση, με βάση και τις πολιτικές της ΕΕ, επιμένει με κάθε τρόπο στην ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης αδιαφορώντας προκλητικά για τα συμφέροντα του λαού. Για εμάς, το νερό δεν είναι εμπόρευμα για να τεθεί υπό τον έλεγχο ρυθμιστικής αρχής, η οποία χρησιμοποιείται καθαρά ως προθάλαμος πλήρους ιδιωτικοποίησης των νερών στην χώρα μας.
Επιδιώκεται η άρση των όποιων προστατευτικών μέτρων, για να προχωρήσουν απρόσκοπτα οι επενδύσεις και σε αυτόν τον τόσο ευαίσθητο για την ίδια τη ζωή τομέα, με το κράτος να έχει ρόλο «επόπτη» και «εγγυητή» της επιχειρηματικής δράσης.
Προειδοποιούμε
ότι αν αυτό το νομοσχέδιο εφαρμοστεί, οι συνέπειες για το λαό θα είναι μεγάλες, αφού από τη μια θα χρυσοπληρώνει το νερό και από την άλλη η ποιότητα του νερού και οι υποδομές θα βρίσκονται πάντα κάτω από τα κάθε είδους επιχειρηματικά κέρδη που θυσιάζουν τα μέτρα υγείας και ασφάλειας στη λογική κόστους – οφέλους.
Ούτε κοινωνικά τιμολόγια, ούτε ελαφρύνσεις για ευάλωτα και άλλα λαϊκά νοικοκυριά θα εφαρμόζονται και η τιμολόγηση του νερού θα καθορίζεται από τη Ρυθμιστική Αρχή.
Αυτή επίσης θα ορίζει πού και πώς θα αναπτυχθούν τα δίκτυα ύδρευσης, αποχέτευσης αλλά και πώς θα συντηρηθούν οι υπάρχουσες υποδομές, αφού προτεραιότητα στη συντήρησή τους θα δίνεται εκεί που θα υπάρχουν μεγάλα οφέλη για τις επιχειρήσεις διαχείρισής τους, όχι για τις λαϊκές ανάγκες.
Αυτό ακολουθήθηκε όλα τα προηγούμενα χρόνια, με τον ΟΣΕ και τους σιδηρόδρομους. Τις τελευταίες μέρες ζούμε όλοι τα τραγικά αποτελέσματα με το έγκλημα στα Τέμπη…

Διεκδικούμε:
• Να αποσυρθεί το νομοσχέδιο της κυβέρνησης που ιδιωτικοποιεί το νερό
• Φτηνό και ποιοτικό νερό. Άμεση μείωση όλων των τιμολογίων, κυρίως σε ανέργους, χαμηλόμισθους, χαμηλοσυνταξιούχους.
• Καμία διακοπή νερού για χρέη σε εργατικές και λαϊκές οικογένειες
• Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού στις ΔΕΥΑ και κατάργηση του περιορισμού προσλήψεων προσωπικού αορίστου χρόνου σε αυτές.
• Έξω οι εργολάβοι, κατάργηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας στο νερό και τη διαχείρισή του

ΤΟ ΝΕΡΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ
Η ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΗ ΕΝΑ «ΕΓΚΛΗΜΑ»

Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α.) εκφράζει την απόλυτη στήριξη και αλληλεγγύη της στην Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων Δημοτικών Επιχειρήσεων Ύδρευσης Αποχέτευσης (Π.Ο.Ε.-Δ.Ε.Υ.Α.) και στον αγώνα που δίνει το τελευταίο διάστημα, μέσα από κινητοποιήσεις, όπως η σημερινή 24ωρη Πανελλαδική Απεργία που πραγματοποιεί, προκειμένου να ανατρέψει τα σχέδια της κυβέρνησης για ιδιωτικοποίηση του νερού.
Σε αυτή την προσπάθεια πρέπει όλοι μας, εργαζόμενοι και πολίτες, να είμαστε ενωμένοι. Το νερό δεν είναι εμπορικό προϊόν. Είναι ύψιστο φυσικό και κοινωνικό αγαθό και δεν μπορεί να πουληθεί. Η ασθμαίνουσα κυβέρνηση, λίγο πριν προκηρύξει τις εθνικές εκλογές, επιχειρεί ωστόσο με Νομοσχέδιο (ενδέχεται να ψηφιστεί και σήμερα), το οποίο διευρύνει τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (Ρ.Α.Ε.) και τη μετονομάζει σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων (Ρ.Α.Α.Ε.Υ.) να κάνει «δώρο» στα συμφέροντα των ιδιωτών και το νερό. Προσπαθεί μέσω της Ρ.Α.Α.Ε.Υ. ή των Σ.Δ.Ι.Τ. να εμπορευματοποιήσει το νερό. Τότε είναι που θα πούμε το νερό... νεράκι!
Αδιαφορεί, για ακόμη μια φορά, για το τι προβλέπει το Σύνταγμα, επιχειρεί να παρακάμψει τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ), όπως και όσα προβλέπουν οι Διεθνείς Οργανισμοί και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Το νερό ως φυσικό αγαθό που τελεί υπό καθεστώς νόμιμου μονοπωλίου, υπό την εποπτεία των κρατικών φορέων και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης απαγορεύεται να ιδιωτικοποιηθεί. Αυτό που νοιάζει την κυβέρνηση όμως είναι η εξυπηρέτηση των ιδιωτικών συμφερόντων και όχι των συμφερόντων των πολιτών.
Ενδεικτικό είναι το πρόσφατο υπόμνημα της Ένωσης Διοικητικών Δικαστών, με το οποίο ζητά την απόσυρση των επίμαχων διατάξεων του νομοσχεδίου για το νερό… «Με το νομοσχέδιο αυτό, η διαχείριση των υδάτων, η διαμόρφωση της υδατικής πολιτικής και οι συναφείς αποφάσεις των παρόχων υπηρεσιών ύδατος απομακρύνονται από το Κράτος και ανατίθενται στην αρμοδιότητα της δημιουργούμενης Ανεξάρτητης Ρυθμιστικής Αρχής Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων. Με τον τρόπο αυτό χάνεται ο χαρακτήρας του πόσιμου ύδατος ως κοινωνικού αγαθού, απαραιτήτου για την ζωή και την υγεία των πολιτών και αντί αυτού αντιμετωπίζονται οι σχετικές υπηρεσίες ως ρυθμιζόμενες κατ’ αντιστοιχία με αγορές άλλων αγαθών και υπηρεσιών.
Όμως, σύμφωνα με όσα έχουν κριθεί από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (βλ. ΣτΕ 1906/2014, 190-191/2022), για την εξασφάλιση της υγείας των πολιτών δεν νοείται παρά μόνο άμεσος κρατικός έλεγχος στους παρόχους υπηρεσιών ύδατος (π.χ. ΕΥΔΑΠ), ο οποίος δεν μπορεί να υποκατασταθεί με την απλή εποπτεία μέσω της ως άνω Ανεξάρτητης Αρχής, ενώ, από τις παραδοχές αυτές της νομολογίας δεν νοείται καν η συζήτηση για ιδιωτικοποίηση των παρόχων αυτών, μέσω της απόκτησης πλειοψηφικού πακέτου μετοχών από ιδιώτες επενδυτές».
Η κυβέρνηση των «Αρίστων» ωστόσο, με τον πρωθυπουργό της να χαρακτηρίζει χωρίς ίχνος ντροπής «θυσία» την δολοφονία των πενήντα επτά (57) ανθρώπων στα Τέμπη από τις πράξεις και τις παραλείψεις της στους σιδηροδρόμους, έχει εμμονή, όπως αποδεικνύει με το... έγκλημα.
Η ιδιωτικοποίηση του νερού συνιστά έγκλημα σε βάρος των πολιτών. Πρέπει όλοι μαζί λοιπόν να το αποτρέψουμε. Ως Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α. στηρίζουμε την 24ωρη Πανελλαδική Απεργία που πραγματοποιεί σήμερα η Π.Ο.Ε.-Δ.Ε.Υ.Α., όπως και κάθε άλλη κινητοποίηση που στόχο έχει να παραμείνει το νερό, όπως επιβάλλεται, κοινωνικό αγαθό.

Για την Εκτελεστική Επιτροπή της Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α.
Ο Πρόεδρος              Νίκος Τράκας

Ο Γεν. Γραμματέας   Γιάννης Τσούνης

Ούτε Σταγόνα στα δολοφονικά αρπακτικά!!! Το Νερό δεν είναι εμπόρευμα.

ΜΠΛΟΚΟ ΣΤΟ ΠΟΛΥΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ:

Στην εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση των φυσικών πόρων και κοινωνικών αγαθών.

Στην καπιταλιστική ανάπτυξη που φέρνει τη λεηλασία της φύσης και της ζωής.

Έξω οι ιδιωτικές εταιρείες από τον κύκλο του Νερού και τη διαχείριση των αποβλήτων.

Όλοι – όλες στη συγκέντρωση τη Δευτέρα 20 Μαρτίου 6.00 μμ στην Κεντρική Πλατεία Καρδίτσας

     To τραίνο της ‘’καπιταλιστικής πράσινης και ψηφιακής μετάβασης’’ δεν σταμάτησε ούτε καν στις αιματοβαμμένες ράγες του κρατικού εγκληματος των Τεμπών, προχωρά την παραπέρα εμπορευματοποίηση- ιδιωτικοποίηση της ενέργειας, του περιβάλλοντος, της διαχείρισης αποβλήτων και του νερού, με ένα νομοσχέδιο – μαμούθ των 263 άρθρων και των 357 σελίδων με τίτλο «Μετονομασία της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων και διεύρυνση του αντικειμένου της με αρμοδιότητες επί των υπηρεσιών ύδατος και της διαχείρισης αστικών αποβλήτων, ενίσχυση της υδατικής πολιτικής – Εκσυγχρονισμός της νομοθεσίας για τη χρήση και παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές μέσω της ενσωμάτωσης των οδηγιών ΕΕ 2018/2001 και 2019/944 – Ειδικότερες διατάξεις για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και την προστασία του περιβάλλοντος».      Κυβερνητικός στόχος είναι μεταξύ άλλων η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) να μετεξελιχθεί σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων (ΡΑΑΕΥ) αποκτώντας διευρυμένες αρμοδιότητες. Το σχέδιο νόμου αποτελεί έναν ακόμη κρίκο στην αλυσίδα ιδιωτικοποίησης του Νερού μετά την ψήφιση, τον περασμένο Ιούλιο, του αντισυνταγματικού νόμου 4964/2022 (άρθρα 114, 115), με τον οποίο οι μετοχές του Ελληνικού Δημοσίου στην ΕΥΔΑΠ και την ΕΥΑΘ επαναμεταβιβάστηκαν στο Υπερταμείο (η αρχική απόφαση είχε παρθεί επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ). Πλέον, οι δύο μεγαλύτεροι φορείς παροχής υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης της χώρας, δεν υπάγονται στον έλεγχο του Δημοσίου.

     Βασικός προσανατολισμός του νομοσχεδίου είναι η προετοιμασία του εδάφους για την πλήρη εφαρμογή της ευρωπαϊκής οδηγίας 2000/60 σχετικά με την απελευθέρωση της αγοράς του νερού κατά τα πρότυπα της ενέργειας, των μεταφορών, των τηλεπικοινωνιών κ.ά. Πιο συγκεκριμένα, με το νομοσχέδιο το οποίο κατατέθηκε στη Βουλή την 1η Μαρτίου, οι κρατικές αρμοδιότητες ρύθμισης και ελέγχου όλων των φορέων παροχής των δημόσιων υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης της χώρας αφαιρούνται από τα αρμόδια υπουργεία και ανατίθενται στην ανεξάρτητη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ). Εδώ φαίνεται ότι βρίσκεται – καλά κρυμμένη– και όλη η στόχευση του υπουργείου. Η υπαγωγή των υπηρεσιών ύδατος στη νέα ΡΑΑΕΥ δεν συνάδει με την υφιστάμενη κατάσταση του συγκεκριμένου τομέα στην Ελλάδα, καθώς δεν υπάρχει ανταγωνιστικό πεδίο, όπως για παράδειγμα συμβαίνει στην Ενέργεια. Και αυτό, διότι οι Δημοτικές Επιχειρήσεις Ύδρευσης – Αποχέτευσης (ΔΕΥΑ) είναι κοινωφελείς και μη κερδοσκοπικές δημοτικές επιχειρήσεις, οι οποίες δρουν μονοπωλιακά στην περιοχή αρμοδιότητας. Με απλά λόγια, αυτό που επιχειρεί αυτήν τη στιγμή το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, είναι να παραδώσει «πακέτο» και τις αρμοδιότητες επί των φορέων υδροδότησης (ρυθμιστικές, κανονιστικές, αδειοδοτικές, κυρωτικές, τιμολογιακές), οι οποίες κατά το Σύνταγμα ανήκουν αποκλειστικά στο Κράτος. Όλο αυτό θα οδηγήσει, σύμφωνα με τους νόμους της αγοράς, σε αυξήσεις στην τιμή του νερού και σε διακοπές παροχής σε χιλιάδες καταναλωτές. Αντιδρώντας στα σχέδια της κυβέρνησης, οι εργαζόμενοι στις ΔΕΥΑ σε διάφορες πόλεις προχώρησαν σε διάφορες κινητοποιήσεις.

Επιπλέον, θα πρέπει να σημειωθεί ότι σε άλλα άρθρα του νομοσχεδίου, προωθούνται νέα «τερατουργήματα» για fast-track «επενδύσεις» στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ), καθώς για πρώτη φορά εισάγεται ρύθμιση για αναγκαστική απαλλοτρίωση του 20% του χωραφιού αγροτών, στην περίπτωση που η γη τους συνορεύει με σχετική «επένδυση». Από εκεί και πέρα, οι ευνοϊκές για το κεφάλαιο ρυθμίσεις κατά παράβαση οποιασδήποτε περιβαλλοντικής προστασίας είναι δύσκολο ακόμα και να απαριθμηθούν. Για ακόμα μια φορά οι περιοχές Natura βρίσκονται στο στόχαστρο. Μερικά από τα πλέον χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι η «νομιμοποίηση» παράνομων δρόμων ή η διάνοιξη νέων μέσω των Ειδικών Πολεοδομικών Σχεδίων, ώστε να καταστεί οικοδομήσιμη η έκταση ενός ιδιώτη, όταν αυτός πρόκειται να υλοποιήσει κάποια επένδυση, η επέκταση της δυνατότητας κατασκευής τουριστικών χωριών εκτός από δημόσιες δασικές εκτάσεις και σε ιδιωτικές, η δυνατότητα οι υφιστάμενες δραστηριότητες εντός προστατευόμενων περιοχών να μένουν ως έχουν, ανεξάρτητα με το αν έχουν επιπτώσεις στην ακεραιότητα της προστατευόμενης περιοχής, η δυνατότητα οι ζώνες που καθορίζονται μέσα σε μια προστατευόμενη περιοχή (λ.χ. απόλυτης προστασίας, προστασίας της φύσης) να χωρίζονται σε «υπο-ζώνες» ανατρέποντας ουσιαστικά κάθε δικλείδα προστασίας. Καταργείται η απαγόρευση που υπήρχε για την κατασκευή λιμενικών εγκαταστάσεων σε προστατευόμενες περιοχές, ενώ επιτρέπεται η σημειακή τροποποίηση ρυθμίσεων με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τη χωροθέτηση εγκαταστάσεων διαχείρισης απορριμμάτων στην Καλντέρα της Σαντορίνης. Οι “διεκολύνσεις” προς το κεφάλαιο βέβαια δε σταματούν εδώ. Αντί η ελάχιστη απόσταση της δόμησης από τον αιγιαλό να αυξάνεται, επεκτείνεται και στα «μεικτά τουριστικά καταλύματα» η δυνατότητα που είχε δοθεί στα τουριστικά χωριά να χτίζουν στα 30 μέτρα από τον αιγιαλό (έναντι 50 μέτρων που είναι ο γενικός κανόνας).

Τα λαϊκά νοικοκυριά βιώνουν ήδη πολύ οδυνηρά στην «τσέπη» τους τα αποτελέσματα της ιδιωτικοποίησης του κοινωνικού αγαθού του ρεύματος.

Κοινωνικό αγαθό, και όχι εμπόρευμα, είναι και το νερό.

Ο λαός θα πρέπει να το υπερασπιστεί με αγώνες διεκδικώντας να μπει «φρένο» σε κάθε σκέψη για περαιτέρω ιδιωτικοποίηση, αλλά αντιθέτως να υπάρχει κρατικοποίηση σε όλο τον κύκλο του νερού, με κοινωνικό – εργατικό έλεγχο.

Το Νερό, είναι το πιο πολύτιμο φυσικό αγαθό για την ίδια την ύπαρξη του ανθρώπου και κάθε ζωής στη γη. Το καπιταλιστικό μοντέλο παραγωγής λεηλατεί και εμπορευματοποιεί τους φυσικούς πόρους, οι οποίοι δεν είναι ανεξάντλητοι.

Το Νερό δεν μπορεί να μπει σε καμία ρύθμιση καμιάς αρχής, γιατί θα γίνει ακριβό σαν το ρεύμα σε μια περίοδο που οι χαμηλοί μισθοί λεηλατούνται και οι εργαζόμενοι εξαθλιώνονται από την ακρίβεια, που αυξάνεται συνεχώς.

Το νερό και η διαχείρισή του παίζουν τεράστιο ρόλο για την υγεία, τον αγροτικό τομέα και τα διατροφικά αγαθά. Είναι κεφαλαιώδες περιβαλλοντικό ζήτημα.