Επισκέφτηκα πρόσφατα τις τοπικές κοινότητες της Δημοτικής Ενότητας του Παμίσου και συγκεκριμένα την Κρανιά και το Παλαιοχώρι.
Συνομιλώντας κι ανταλλάσσοντας απόψεις με τους κατοίκους των χωριών αυτών αλλά και με το σύνολο των ανθρώπων της επαρχίας, εύκολα θ’ αντιληφθεί κανείς ότι το αγροτικό ζήτημα αποτελεί το μείζον πρόβλημα.
Οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι προχωρούν σε κινητοποιήσεις σε ολόκληρη την χώρα διεκδικώντας το δικαίωμά τους στην ίδια την επιβίωση. Η διαφανής και δίκαιη κατανομή των ενισχύσεων, οι ουσιαστικοί έλεγχοι των υπηρεσιών, η ολοκλήρωση των διαχειριστικών σχεδίων βόσκησης και η συνολική αναδιάρθρωση του πρωτογενούς τομέα ώστε οι ευρωπαϊκοί πόροι να καταλήγουν στους πραγματικούς αγρότες και κτηνοτρόφους που κρατούν ζωντανή την ύπαιθρο, αποτελούν αιτήματα ζωτικής σημασίας για την συνέχιση της Ελληνικής Γεωργίας και Κτηνοτροφίας.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, ενώ στα 7 χρόνια της διακυβέρνησής της δεν έχει ολοκληρώσει τα διαχειριστικά σχέδια βόσκησης, σήμερα υπόσχεται κατάργηση της «τεχνικής λύσης». Την ίδια στιγμή, ενορχηστρώνει την φυγάδευση του κ. Ξυλούρη (φραπέ) από την εξεταστική του ΟΠΕΚΕΠΕ, απαξιώνοντας την ίδια την επιτροπή και ενισχύοντας όλες εκείνες τις «φωνές» που καταδεικνύουν την εμπλοκή του «Μαξίμου» στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ.
Το ΥΠΑΑΤ οφείλει άμεσα να προχωρήσει στις πληρωμές των οικολογικών σχημάτων του 2024 που έχουν ήδη ελεγχθεί, να καταβάλει την προκαταβολή της βασικής ενίσχυσης για την φετινή καλλιεργητική χρονιά και να προχωρήσει στις εκκαθαρίσεις πληρωμών σε φυτικό κεφάλαιο και παρελκόμενα από τις καταστροφές του Ντάνιελ. Οφείλει ακόμη να καταβάλει το ποσό της «απονιτροποίησης» στους δικαιούχους, να ολοκληρώσει την εκκαθάριση από το τελευταίο πρόγραμμα νέων αγροτών και να ξεκινήσει τον διάλογο με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς για μείωση του κόστους της αγροτικής παραγωγής με θεσμοθέτηση φθηνού αγροτικού ρεύματος και πετρελαίου και ελέγχους στην αγορά για την αντιμετώπιση της αισχροκέρδειας στα εφόδια.
Την ίδια εικόνα στις πληρωμές αντικρίζει κανείς και στις αποζημιώσεις για την «Ευλογιά». Η αποζημίωση για το ζωικό κεφάλαιο καθυστερεί, η αντίστοιχη για τις ζωοτροφές αναβάλλεται συνεχώς, ενώ δεν προβλέπεται- για το διάστημα από την υποχρεωτική θανάτωση των ζώων, έως την επανεκκίνηση της εργασίας του κτηνοτρόφου- κανένα μέτρο στήριξης.
Σε μια χώρα που ο αγρότης παλεύει καθημερινά να επιβιώσει κάτω από αντίξοες συνθήκες, με το κόστος παραγωγής να βρίσκεται στα ύψη, τις επιδοτήσεις να καρκινοβατούν και τις τιμές των παραγόμενων αγαθών να βρίσκονται στον πάτο, ο αγρότης αγανακτεί βλέποντας να χάνονται τα χρήματά του στο πηγάδι της διαπλοκής την ίδια στιγμή που εκατομμύρια ευρώ μοιράζονται σε «φίλους».
Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση δεν διαθέτει συγκεκριμένο πλάνο ούτε για την έξοδο από την αγροτική και κτηνοτροφική κρίση αλλά ούτε και για την ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα, εν γένει. Οι ανάγκες για επενδύσεις αυξάνονται, ωστόσο, τα χρηματοδοτικά προγράμματα περιορίζονται και η πίστωση εκκρεμών υποχρεώσεων προς τους αγρότες έχει διακοπεί.Το αγροτικό ζήτημα εισέρχεται σε μια κρίσιμη καμπή. Χωρίς αγροτική παραγωγή και χωρίς κτηνοτροφία δεν υφίσταται περιφερειακή ανάπτυξη και δεν μπορεί να υπάρξει μέλλον για τη Θεσσαλία, αλλά και για ολόκληρη τη χώρα.
Δρ. Παπαγεωργίου Σωτήρης
Διδάσκων Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
Γραμματέας Δικτύου Επιστημόνων και
Μέλος Κεντρικής Πολ. Επιτροπής ΠΑΣΟΚ
