Η κυβέρνηση, μέσω της ΔΥΠΑ, παρουσιάζει το νέο πρόγραμμα «Απόκτησης Επαγγελματικής Εμπειρίας» για ανέργους άνω των 30 ετών ως μεγάλη κοινωνική πολιτική.
Στην πραγματικότητα, πρόκειται για άλλη μια επιδότηση της εργοδοσίας με δημόσιο χρήμα, που μετατρέπει χιλιάδες ανθρώπους σε φθηνό, αναλώσιμο εργατικό δυναμικό χωρίς δικαιώματα και χωρίς μέλλον.
Σύμφωνα με το πρόγραμμα, η ΔΥΠΑ καταβάλλει στους συμμετέχοντες 704 ευρώ καθαρά τον μήνα — δηλαδή 32 ευρώ την ημέρα για 22 εργάσιμες ημέρες, για 6ωρη καθημερινή απασχόληση.
Η ΔΥΠΑ καλύπτει επίσης πλήρως την ασφάλιση μόνο για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και επαγγελματικό κίνδυνο μέσω του e-ΕΦΚΑ.
Όμως δεν προβλέπονται ένσημα, ούτε δικαίωμα σε επιδόματα, ούτε αναγνώριση προϋπηρεσίας, ούτε καν προοπτική συνέχισης.
Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση ονομάζει «επαγγελματική εμπειρία» μια πραγματική εργασία χωρίς τα βασικά χαρακτηριστικά της εργασίας.
Την ίδια στιγμή, οι επιχειρήσεις αποκτούν προσωπικό πλήρως επιδοτούμενο από το κράτος: δεν πληρώνουν μισθούς, δεν καταβάλλουν εισφορές, δεν έχουν καμία υποχρέωση πρόσληψης μετά το εξάμηνο.
Εμείς πληρώνουμε, οι εργοδότες κερδίζουν, και οι εργαζόμενοι —μετά το τέλος του προγράμματος— επιστρέφουν στην ανεργία.
Κι αυτό παρουσιάζεται ως «προώθηση της απασχόλησης».
Η κυβέρνηση διαφημίζει ότι «δημιουργεί 50.000 θέσεις εργασίας».
Όμως αυτό είναι παραπλανητικό: δεν δημιουργούνται νέες θέσεις, δημιουργούνται 50.000 προσωρινά απασχολούμενοι που εξαφανίζονται μόλις τελειώσει η επιδότηση.
Και μάλιστα στοχεύοντας σε ανθρώπους 30, 40 και 50+ ετών — ανθρώπους που έχουν ανάγκη από σταθερή, κανονική εργασία και όχι από εξάμηνη “εμπειρία” χωρίς δικαιώματα για να ζήσουν οι ίδιοι, να δημιουργήσουν οικογένεια και να μεγαλώσουν παιδιά.
Τα επίσημα στοιχεία της ΕΡΓΑΝΗ και του e-ΕΦΚΑ αποκαλύπτουν μια εντελώς διαφορετική εικόνα από την «ισχυρή αγορά εργασίας» που παρουσιάζει η κυβέρνηση:
η πλήρης και σταθερή απασχόληση μειώνεται, ενώ οι ελαστικές μορφές και οι χαμηλοί μισθοί παγιώνονται ως κανόνας.
Σχεδόν μία στις δύο νέες προσλήψεις είναι μερική ή εκ περιτροπής, με μισθούς λιγότερους από τους μισούς σε σχέση με την πλήρη απασχόληση.
Παράλληλα, η Επιθεώρηση Εργασίας έχει αποδυναμωθεί και οι νέες νομοθετικές ρυθμίσεις επιτρέπουν 13ωρα, πολλαπλές συμβάσεις και «ευελιξίες» που βλέπουν τον εργαζόμενο ως κόστος, όχι ως άνθρωπο.
Οι αριθμοί δεν λένε ψέματα: εκεί όπου κάποτε υπήρχαν θέσεις με ένσημα, αξιοπρέπεια και προοπτική,
τώρα κυριαρχούν προσωρινά προγράμματα, εργασιακή ανασφάλεια και ψευδώνυμες “εμπειρίες”.
Με τον προϋπολογισμό του έργου ύψους 220 εκατ. ευρώ η κυβέρνηση θα μπορούσε να προσλάβει κάλλιστα χιλιάδες μακροχρόνια άνεργους/ες με κανονικές συμβάσεις, πλήρη ένσημα, μισθό, σταθερότητα, σε νοσοκομεία, σε σχολεία, σε κοινωνικές υπηρεσίες, σε δήμους κ.ά.που έχουν τεράστιες ανάγκες .
Ο καθένας και η καθεμία από εμάς ας βγάλει τα συμπεράσματά του.
Δώρα Γούλα
Γενική Γραμματέας Εργατικού Κέντρου Καρδίτσας
