Πώς οι Προπάτορές μας, ορμούσαν σα θεριά,/Για την ελευθερίαν, πηδούσαν στη φωτιά./Έτσι κι ημείς, αδέλφια, ν’ αρπάξωμεν για μια,/T’ άρματα και να βγούμεν, απ’ την πικρή σκλαβιά../Kαι στην δικαιοσύνην, να σκύψη ο εχθρός./O Kόσμος να γλυτώση, απ’ αύτην την πληγή,/Kι ελεύθεροι να ζώμεν, αδέλφια εις την Γη(Ρήγας Φεραίος).
Η 25η Μαρτίου του 1821 αποτελεί το πιο σημαντικό ιστορικό γεγονός στη νεότερη πορεία του ελληνικού έθνους. Ο αγώνας των Ελλήνων για την Ελευθερία, την Ανεξαρτησία, την αυτοδιάθεση, τη λαϊκή κυριαρχία και τη δικαιοσύνη υπήρξε σύμβολο ελπίδας μέσα στο σκοτάδι της Οθωμανικής κατοχής.
Τιμούμε τους αγώνες και τις θυσίες των αγωνιστών του 21 που με αυτές οικοδόμησαν και θεμελίωσαν τις βάσεις για ένα σύγχρονο, φιλελεύθερο κράτος που βάζει τη σφραγίδα του, με τις ιδέες και τα προτάγματα του Διαφωτισμού. Οι αγωνιστές του 21 έκαναν αυτό που πολύ αργότερα έλεγε ο Ν. Καζαντζάκης: «Ο μόνος τρόπος να σώσουμε τον εαυτό μας είναι να μαχόμαστε για τους άλλους», και αυτό, δυστυχώς, σε πολλές φάσεις της ιστορίας μας οι νεοέλλληνες λησμονούν. Να όμως σήμερα το ξαναθυμούνται τα νιάτα μας, που ορθώνουν ανάστημα και κραυγάζουν: «όχι άλλη υποβάθμιση της ζωής μας, όχι άλλη οπισθοδρόμηση, όχι άλλοι νεκροί από τις παθογένειες, τις καθυστερήσεις και τις ιδιωτικοποιήσεις των πάντων, ακόμα και των δημόσιων αγαθών που έχουν συνταγματική προστασία». Και οι νέες/οι μας υπενθυμίζουν στις κάθε εξουσίες: «ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΝΑΣ ΦΟΒΑΣΤΕ»(Οδ. Ελύτης).
Σήμερα απαιτείται ένας νέος πατριωτισμός των ελλήνων υπέρ του δημόσιων αγαθών (υγείας, παιδείας, περιβάλλοντος, νερού κλπ.), της αλληλεγγύης, της συλλογικής κοινωνικής συνείδησης, της προστασίας των αδύνατων και ευάλωτων ομάδων πληθυσμού που απειλούνται περισσότερο από την επέλαση του νεοφιλελευθερισμού, των ανισοτήτων, της αδικίας και της φτώχιας. Κανένας μόνος του σ’ αυτή την πολλαπλή κρίση, να μην επιτρέψουμε να πλουτίζουν λίγοι, ελάχιστοι από τη δυστυχία και τον πόνο των συνανθρώπων μας. Ξέρει ο λαός τι εννοεί όταν λέει: «όταν μαλώνουν τα βουβάλια την πληρώνουν τα βατράχια». Ακρίβεια, ανησυχία, ανασφάλεια, φόβος, στερήσεις, που ενισχύονται και πολλαπλασιάζονται λόγω του Νεοφιλελεύθερου μείγματος πολιτικής που κυριαρχεί.
Τιμάμε τον απελευθερωτικό αγώνα της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 και το νόημά της. Που μεταφερμένο στη σημερινή μας εφιαλτική πραγματικότητα δεν είναι άλλο από τη διαρκή αντίσταση κατά της γενικευμένης καταστολής, της δήθεν αριστείας, της προπαγάνδας από τα αλλοτριωμένα ΜΜΕ, κατά της αδίστακτης εξουσίας που επιχειρεί πάση θυσία και παντί τρόπω τον έλεγχο και την επιτήρηση της κοινωνίας των πολιτών με αυταρχισμό και βία, κατά της απόπειρας να πλήξουν την αξιοπρέπειά μας και να μας μετατρέψουν σε υπηκόους και «αγέλη». Τιμάμε τον αγώνα της ανεξαρτησίας, τον αγώνα του ανθρώπου κατά της τυραννίας, της καταπίεσης, του ρατσισμού και της δουλείας. Οι έχοντες τον πλούτο και την εξουσία τα «δικά τους», εμείς τους καημούς μας, τους αγώνες μας, τους στόχους μας που θέλουν και «σημάδι».
Ελευθερία πάντοτε και ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ και Δημοκρατία παντού. Αυτό είναι το χρέος μας, θυμίζοντας λόγια του ΄Αγγελου Σικελιανού: «Ομπρός βοηθάτε να σηκώσουμε τον ήλιο πάνω από την Ελλάδα/ομπρός βοηθάτε να σηκώσουμε τον ήλιο πάνω από τον κόσμο».
