Τα βουνά μας, μας περιμένουν (και δεν μπορούν πια να περιμένουν πολύ...)
Όταν ξεκίνησε ο αγώνας για την προστασία των Αγράφων, πριν κάποια χρόνια, βρισκόμασταν πολύ πίσω. Όπως λεγόταν για να μειωθεί κάθε ελπίδα ανάσχεσης των εγκληματικών σχεδίων για καταστροφή αυτού του σπουδαίου φυσικού και ιστορικού τόπου, «οι υπογραφές είχαν ήδη μπει» και οι ενδιαφερόμενες εταιρίες (με την αρεστή σε ανυποψίαστα αυτιά λέξη «επενδυτές») είχαν ρίξει τα δίχτυα τους στην περιοχή, τάζοντας κάποιες θέσεις εργασίας, διαλύοντας όμως παράλληλα το σύνολο της οικονομικής και κοινωνικής δραστηριότητας στην περιοχή και στην τοπική κοινωνία, με παντοτινές τραγικές επιπτώσεις. Όμως, αυτός αγώνας, παρόλο που βρισκόταν «πίσω», διένυσε έκτοτε πολύ δρόμο: πρώτα απ΄ όλα, πάνω στις ίδιες τις πλαγιές και τις βουνοκορφές, στα χωριά, στους δρόμους των κοντινών πόλεων, στις αρμόδιες δικαστικές αίθουσες. Κι έτσι, εκεί που αγώνας φαινόταν να βρίσκεται πολύ πιο πίσω από τις εξελίξεις, πρόλαβε και βρίσκεται πλέον σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι, πάνω σε ένα διάσελο που φαίνεται πλέον από όλη τη χώρα, αποτελώντας ένα σημείο αναφοράς για αρκετούς άλλους αγώνες σε όλη τη χώρα.
Σε αυτό το σημείο, αντικρύζουμε πλέον δύο τοπία: από τη μία, τις κορυφές της Νιάλας και του Βοϊδολίβαδου, που ο ενωτικός αγώνας πέτυχε να προστατεύσει, κι από την άλλη τη λεηλατημένη περιοχή του Τύμπανου Αργιθέας. Οι εικόνες είναι πλέον σαφείς, ευκρινείς, καθαρές. Ανάμεσα σε αυτές τις δύο εικόνες, βουνοκορφές όπως η Καζάρμα και η Καράβα -οι οποίες απειλούνται άμεσα από πρόσφατες αδειοδοτήσεις!- αλλά και όλη η σειρά των βουνοκορφών δυτικά της Ξυνιάδας και μέχρι τη Φουρνά, τη Βράχα και τον Ίταμο, είτε θα προστατευθούν ως κόρη οφθαλμού για εμάς και τις μέλλουσες γενιές, είτε θα λεηλατηθούν μόνο και μόνο για τα κέρδη κάποιων εταιριών, με τα προσχήματά τους περί σωτηρίας του πλανήτη, που ταιριάζουν περισσότερο στη γνωστή ιστορία με τον λύκο που φυλούσε τα πρόβατα. Η αρπακτική διάθεση των εταιριών αυτών εκτείνεται από τις κορυφογραμμές των Αγράφων, μέχρι τα ποτάμια τους (για την εγκατάσταση υδροηλεκτρικών), τις πεδινές περιοχές του θεσσαλικού κάμπου αλλά και τη λίμνη Κρεμαστών (για την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών).
Πρέπει να τονίσουμε κάτι: τα Άγραφα έχουν αγαπηθεί από πολλούς ανθρώπους κι όλοι αυτοί έχουν προστρέξει, με κάθε τρόπο που μπορούν, για να τα προστατεύσουν. Όπου μάλιστα έχει διαμορφωθεί μία ευρύτερη κοινωνική συμμαχία πολιτών και θεσμικών φορέων, οι εταιρίες οπισθοχωρούν, οι αδειοδοτήσεις ακυρώνονται και οι τοπικοί τους συνεργάτες σωπαίνουν. Είναι αυτή ακριβώς η ώρα που τα βουνά μας, μας περιμένουν. Και η δική μας ευθύνη είναι πολύ συγκεκριμένη και ευκολονόητη. Τα βουνά μας, περιμένουν το αυτονόητο από εμάς. Να τιμήσουμε τις ρίζες μας σε αυτά, προασπίζοντάς τα. Να συμμετέχουμε στις ενωτικές πολύπλευρες δράσεις για την προστασία τους σε κάθε χωριό, σε κάθε κορυφογραμμή, σε κάθε πόλη που ζούμε. Έτσι, τα ξαναζωντανεύουμε, έτσι οι άνθρωποι ξαναϋπάρχουν και πάλι σε αυτά, έτσι το βουνό και ο άνθρωπος αποκτά και πάλι μια ζωή άρρηκτα συνδεδεμένη.
Καλούμε όσες και όσους κατάγονται από τα Άγραφα κι από όσες άλλες περιοχές έχουν το προνόμιο να τα ατενίζουν, να συναντηθούμε και να συζητήσουμε πάνω σε ένα πλαίσιο συγκεκριμένων προτάσεων άμεσων ενεργειών για την προστασία τους, τόσο στην Καζάρμα όσο και στην ευρύτερη περιοχή Φουρνά-Βράχα-Ρεντίνας. Δεν υπάρχουν περιθώρια αναβλητικότητας.
Σάββατο 24 Φεβρουαρίου, 11.30 π.μ.
Επιτροπή Αγώνα Αγραφιωτών