Δίκτυο αλληλεγγύης και αγώνα Καρδίτσας - Για υγεία, ζωή και ελευθερία
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 28/2/2025 ΣΤΙΣ 11:00 ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ
Δυο χρόνια μετά το προδιαγεγραμμένο έγκλημα των Τεμπών, οι δολοφόνοι 57 τουλάχιστον συνανθρώπων μας και υπεύθυνοι πολλών ακόμη τραυματισμένων παραμένουν ελεύθεροι και ατιμώρητοι. Hellenic Train και κυβέρνηση, που γνώριζαν από καιρό τι έκαναν και κυρίως τι δεν έκαναν για τους ελληνικούς σιδηροδρόμους, συνεχίζουν ανεμπόδιστα να κερδοσκοπούν εις βάρος μας, χωρίς να διασφαλίζουν τις σιδηροδρομικές μεταβάσεις και τις υποδομές τους. Προηγούμενες κυβερνήσεις, που διέλυσαν με την ιδιωτικοποίηση τον ΟΣΕ, είναι συνυπεύθυνοι στο έγκλημα και είτε συμπολιτευόμενοι είτε αντιπολιτευόμενοι εξυπηρετούν ίδια συμφέροντα ενάντια στον λαό. Ιδιώτες του κεφαλαίου, ύποπτοι για λαθρεμπόριο επικίνδυνων υλικών, συγκαλύπτονται από κυβερνητικούς, δικαστικούς και δημοσιογράφους, για να συνεχίσουν ατιμώρητοι να παρανομούν αυξάνοντας τα ήδη υπέρογκα κέρδη τους.
Και στο μεσοδιάστημα έως σήμερα, όλοι συντεταγμένα έχουν φροντίσει να αποπροσανατολίσουν, να αποποιηθούν τις ευθύνες τους, να κατασκευάσουν στοιχεία και να αποκρύψουν τα πραγματικά, να συμμορφώσουν τις δικογραφίες στα μέτρα τους βάζοντας τα τσιράκια τους αντισυνταγματικά στις καίριες θέσεις, να παραβιάσουν τους νόμους ξανά και ξανά με σκοπό την παραγραφή των ευθυνών τους και να λοιδορήσουν τους συγγενείς με κάθε μέσο. Κι από εκεί που αναδεικνυόταν για πόσους μήνες η ατομική ευθύνη του σταθμάρχη, βολική όπως συνηθίζεται για το κυβερνητικό αφήγημα, το υπόστρωμα της διάλυσης των νοσοκομείων, των σχολείων, των συγκοινωνιών, των εργασιακών κατακτήσεων και δημοκρατικών δικαιωμάτων, ξεσκεπάζονται καθημερινά οι ευθύνες εκατέρωθεν.
Το μπαλάκι των ευθυνών όμως μεταξύ ιδιωτών και κυβερνητικών, εκτός του ότι είναι αποπροσανατολιστικό, δεν μας αφορά. Φταίνε αμφότεροι, γιατί είχαν αμφότεροι ευθύνες για την ασφάλεια των επιβατών. Άλλωστε, ήδη αυτή τη στιγμή Hellenic Train και ΤΡΑΙΝΟΣΕ απολαμβάνουν κρατικές αποζημιώσεις για διαφυγόντα κέρδη, ενώ «νόμιμα» πλέον εξαιρούνται από τις αποζημιώσεις προς το επιβατικό κοινό – και άρα και τους συγγενείς των θυμάτων – και αρνούνται τις αποζημιώσεις στους συγγενείς εργαζομένων εντός της μοιραίας αμαξοστοιχίας (βλ. υπόθεση με τους εργαζομένους του κυλικείου).
Και μέσα σ’ αυτό το κρεσέντο ανομίας, κερδοσκοπίας, συγκάλυψης, ανηθικότητας και αδικίας, οι σιδηρόδρομοι είτε δεν λειτουργούν (όπως για παράδειγμα για την πόλη μας) είτε όπου υποτίθεται ότι λειτουργούν τα ατυχήματα διαδέχονται το ένα το άλλο, ενώ τα συστήματα ασφαλείας παραμένουν στην εικόνα προ διετίας. Δεν ξεχνάμε όμως ότι η θανατοπολιτική των ιδιωτικοποιήσεων στον βωμό του κέρδους, με ξεπούλημα μέρους του ΟΣΕ στους ιδιώτες και κατακερματισμό της δομής και της λειτουργίας του, ώστε να λειτουργεί με ιδιωτικές εργολαβίες, ελαστικές εργασιακές σχέσεις και χαμηλό κόστος, έστειλαν στον θάνατο και στις ΜΕΘ τους συνανθρώπους μας. Οι συνδικαλιστές σιδηροδρομικοί υπάλληλοι, αν και φώναζαν μέχρι και τις τελευταίες εβδομάδες ότι θα συμβεί το μοιραίο, χαρακτηρίζονταν τεμπέληδες, οι απεργίες τους κρίνονταν παράνομες, ενώ τα ΜΜΕ δεν δημοσίευαν τίποτα, εντεταλμένα στις υπηρεσίες των προϊσταμένων τους. Κι αυτό μέχρι σήμερα δεν έχει αλλάξει.
Από το 2023 έως σήμερα, o λαός και κυρίως η νεολαία μίλησε με τις τεράστιες συγκεντρώσεις-πορείες σε πολλές πόλεις της Ελλάδας. Τα εργατικά σωματεία, οι φοιτητικοί σύλλογοι και οι μαθητές πήραν την υπόθεση στα χέρια τους. Με καταλήψεις στα σχολεία και τα πανεπιστήμια, με απεργίες, με καθημερινές διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες σε όλη τη χώρα πολέμησαν την επιβολή του συνηθισμένου κυρίαρχου αφηγήματος των ατομικών ευθυνών, του δικομματικού καυγά και της εκτόνωσης της λαϊκής οργής. Έδωσαν χαρακτήρα συνολικής αντιπαράθεσης απέναντι στην κυβέρνηση, στις ιδιωτικοποιήσεις και στην πολιτική που βάζει το κέρδος πάνω από την ανθρώπινη ζωή. Το ότι «Μόνο ο λαός σώζει τον λαό» δεν αποδείχθηκε σύνθημα αλλά η ατόφια πραγματικότητα, μαζί και με τις χιλιάδες φιάλες αίματος από όλη την Ελλάδα και τις αγωνιώδεις εκκλήσεις των εργαζομένων στους σιδηροδρόμους που δεν εισακούστηκαν. Σε αντίθεση με το επιτελικό κράτος, που συνεχώς «αποτυγχάνει», και την ιδιωτική πρωτοβουλία, που κάνει δωρεές για να κρύψει τη διαβρωτική και καταστροφική της δράση, η αλληλεγγύη μεταξύ μας πάντα δίνει αποτελέσματα όταν εμφανίζεται.
Αποκορύφωμα όλων, οι μεγάλες κινητοποιήσεις έπειτα και από το κάλεσμα των γονέων και συγγενών των θυμάτων, που απαιτούν δικαίωση των νεκρών τους. Οι πολυπληθείς συγκεντρώσεις και πορείες σε κάθε μεριά της Ελλάδας και όχι μόνο, άλλαξαν τους συσχετισμούς. Η πλατιά κοινωνική μάζα έδειξε τα αντανακλαστικά της. Κατέβηκε στον δρόμο, γιατί έχει χάσει την εμπιστοσύνη της σε όλες τις μορφές εξουσίας, που αποδείχτηκαν ότι εμπλέκονται και στην υπόθεση των Τεμπών. Η πλατιά κοινωνική μάζα στέκεται στο πλευρό των συγγενών και παράλληλα διεκδικεί τη ζωή και το μέλλον της. Έκτοτε η διαχείριση του εγκλήματος αποδεικνύει, πέρα από το ότι μεταχειρίζονται όλα τα μέσα για να γλιτώσουν την όποια τιμωρία, τον πανικό των ενόχων.
Ως Δίκτυο Αλληλεγγύης και Αγώνα Καρδίτσας, από την πρώτη στιγμή βρεθήκαμε στον δρόμο καλώντας σε μαχητικές κινητοποιήσεις, καθώς δεν επαναπαυόμαστε στο εθνικό πένθος και τις σιωπηλές διαμαρτυρίες. Γνωρίζουμε αδιαμφισβήτητα πως για το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα είμαστε αναλώσιμοι, απλοί αριθμοί που θυσιάζονται για τα κέρδη των αφεντικών. Γι’ αυτό ο αγώνας για την ίδια μας τη ζωή πρέπει να συνεχιστεί και να κλιμακωθεί, μέχρι να ανατραπεί η δολοφονική πολιτική που οδηγεί σε εγκλήματα. Με απεργίες και διαδηλώσεις, απέναντι στα μνημόσυνα εκτόνωσης της λαϊκής οργής, στη συναίνεση και τα κροκοδείλια δάκρυα των κυρίαρχων πολιτικών και οικονομικών δυνάμεων, παλεύουμε να πάρει η οργή μας ανατρεπτικά χαρακτηριστικά. Να ξεσκεπάσουμε το έγκλημα, να τιμήσουμε τους νεκρούς και τις νεκρές μας.
Οι συγκοινωνίες είναι δικαίωμα και όχι προϊόν προς αγορά. Γι' αυτό, πρέπει να είναι δημόσιες, ασφαλείς, σύγχρονες, προσιτές για όλες και όλους, μακριά από τη λογική του επιχειρηματικού κόσμου, με μόνιμο και σταθερό προσωπικό, προσαρμοσμένες στις κοινωνικές ανάγκες και όχι στη λογική της κερδοφορίας. Ούτως ή άλλως, πληρώνουμε για όλα από τους φόρους και τις κρατήσεις μας. Παράλληλα, αντιλαμβανόμαστε ότι το μέσο με το οποίο ταξιδεύει όλη η Ελλάδα δεν έχει καμία απολύτως ασφάλεια για τις ζωές μας και ότι από τύχη μένουμε ζωντανοί. Αν δεν αμφισβητήσουμε όσα οι κυβερνήσεις, οι διεθνείς εταίροι, τα ΜΜΕ του συστήματος και ο επιχειρηματικός κόσμος μας παρουσιάζουν ως αδιαπραγμάτευτα, ως ιερά και όσια, ως δεδομένα, θα συνεχίσουμε να μετράμε απώλειες.
Σώζουμε ζωές, όταν υποστηρίζουμε τα αιτήματα των απεργών. Σώζουμε ζωές, όταν συνειδητοποιούμε ότι τα τραγικά γεγονότα δεν τα προκαλεί η «ατυχία» ή το «ανθρώπινο λάθος» αλλά συγκεκριμένες πολιτικές. Σώζουμε ζωές, όταν δεν αναπαράγουμε τον λόγο των διαπλεκόμενων ΜΜΕ. Σώζουμε ζωές, όταν αμφισβητούμε τον τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας της κοινωνίας. Σώζουμε ζωές, όταν προστατεύουμε το δημόσιο απέναντι στο ιδιωτικό. Σώζουμε ζωές, όταν αγωνιζόμαστε και διεκδικούμε. Ο αγώνας μας πρέπει να είναι συνολικός. Είναι επιτακτικό να κατανοήσουμε πως η κοινωνική απελευθέρωση μπορεί να έρθει μόνο από τα κάτω, ισότιμα και αδιαμεσολάβητα. Έχουμε χρέος να αγωνιστούμε μαζικά και μαχητικά απέναντι σε ένα σύστημα και τις πολιτικές του που γεννούν φτώχεια, εξαθλίωση, εκμετάλλευση, πόλεμο, βία και θάνατο. Να παλέψουμε όλες και όλοι μαζί για τη μέρα της κοινωνικής και ταξικής απελευθέρωσης, τη μέρα που θα απαλλαγούμε από τον κόσμο όπου η ταξική εκμετάλλευση και η κοινωνική καταπίεση που αναπαράγουν και οξύνουν καίρια κοινωνικά προβλήματα, δεν θα έχουν καμία θέση. Να βγούμε στον δρόμο δίπλα σε καθένα και καθεμία που αγωνίζεται να δημιουργήσει έναν κόσμο ισότητας, χειραφέτησης και ελευθερίας! Για μια ζωή με αλληλεγγύη, ελευθερία και αξιοπρέπεια.
Απαιτούμε:
1. Να πληρώσουν οι πραγματικοί ένοχοι αντιμετωπίζοντας τις ποινικές τους ευθύνες:
- Οι κυβερνήσεις, υπηρέτες των «μνημονιακών υποχρεώσεων» που διέλυσαν τις σιδηροδρομικές συγκοινωνίες της χώρας με ιδιωτικοποιήσεις και οδήγησαν τον λαό στον θάνατο.
- Το ιταλικό μονοπώλιο-ιδιοκτήτης της Hellenic Train, που κερδοσκοπεί σπέρνοντας θάνατο.
2. Αποκλειστικά δημόσιο σιδηροδρομικό δίκτυο, με εθνικοποίηση χωρίς αποζημίωση, ενιαιοποίηση και λειτουργία του υπό εργατικό-κοινωνικό έλεγχο για την εξυπηρέτηση και την κάλυψη όλων των περιοχών της χώρας. Έξω η Hellenic Train και συνολικά η επιχειρηματική λογική του κέρδους από τις δημόσιες συγκοινωνίες και μεταφορές.
3. Να σταματήσουν οι ποινικοποιήσεις των συνδικαλιστών σιδηροδρομικών υπαλλήλων και των απεργιών τους. Να ικανοποιηθούν τα αιτήματά τους. Είναι και δικά μας αιτήματα.
4. Να σταματήσει η λοιδορία και η εκμετάλλευση των θυμάτων και των συγγενών τους στα ΜΜΕ.
ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΑΠΝΕΥΣΟΥΜΕ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ!
