Πρώτη Ανάσταση στον Ι.Ν. Ζωοδόχου Πηγής Καρδίτσης

Μετά την τέλεση της Θείας Λειτουργίας του Μεγάλου Βασιλείου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Τιμόθεος απηύθυνε λόγο εμπνευσμένο και θεολογικά πυκνό προς το εκκλησίασμα, φωτίζοντας το βαθύ νόημα της ημέρας. Το Μεγάλο Σάββατο, ημέρα σιωπής και αναμονής, φέρει μέσα του το μυστήριο της Θείας Παρουσίας στον Άδη, της ζωής μέσα στον θάνατο, της ελπίδας πριν την Ανάσταση. Ο λόγος του Σεβασμιωτάτου αγγίζει τις καρδιές των πιστών και μας προετοιμάζει πνευματικά για τη νίκη του Χριστού επί του θανάτου.
   Τόνισε χαρακτηριστικά:
   «Με τις πράξεις των αρχόντων και των εξουσιαστών της εποχής εκείνης, όπου ο Κύριος οδηγήθηκε σε αυτόν τον ατιμωτικό θάνατο και η ταφή Του η οποία και η Εκκλησία βίωσε και πραγματοποιήσαμε χθες το βράδυ, η σημερινή Θεία Λειτουργία καθορίζει τη ζωή, εσχατολογικά της Εκκλησίας μας. Είναι η αναμονή και ο Σαββατισμός του Θεού. Ο Θεός θα έρθει πάλι, μέσα στην ένδοξη παρουσία Του, Αναστημένος, για να μας επιβεβαιώσει ότι είναι Θεός ζώντων.
   Αλλά Σαββατίζει σήμερα, όπως ακριβώς μετά από τις έξι ημέρες της δημιουργίας, ο Δημιουργός Θεός την εβδόμη αναπαύθηκε, έτσι και σήμερα, μέσα στον Τάφο, ο Αναδημιουργός Θεός - γιατί αναδημιουργεί το ανθρώπινο γένος - Σαββατίζει, αλλά μέσα στον Τάφο κατέρχεται με όλες τις ουράνιες δυνάμεις, για να αναστηθεί ένδοξα και να αναστήσει και ολόκληρο το ανθρώπινο γένος.
   Το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα, το τελευταίο από το Κατά Ματθαίον Ιερό Ευαγγέλιο, μας παρουσιάζει τρία γεγονότα και δεδομένα, τα οποία μας δίνονται και μας καλεί να τα περιδιαβούμε μέσα στην Εκκλησία και να τα ζήσουμε.
   Το πρώτο γεγονός είναι η επιβεβαίωση της Αναστάσεως του Κυρίου μας, Ιησού Χριστού.
   Το δεύτερο γεγονός είναι η δωροδοκία των φυλάκων· οι πονηροί αυτοί φύλακες χρηματίστηκαν για να πιστοποιήσουν πως οι μαθητές έκλεψαν το Σώμα του Ιησού.
   Και το τρίτο γεγονός είναι η συνάντηση του Αναστημένου Κυρίου στη Γαλιλαία· εκεί όπου πάντοτε συναντούσε τους Αποστόλους, για να δουν οι Απόστολοι τον Αναστημένο Κύριο.
   Πολύ σύντομα θα πούμε λίγα λόγια για το πρώτο γεγονός – για την Ανάσταση. Γιατί, ξέρετε, εμείς είμαστε η Εκκλησία της Αναστάσεως. Αυτό διακηρύττουμε. Αυτό το οποίο μας είπε ο Απόστολος Παύλος: «Εἰ Χριστὸς οὐκ ἐγήγερται, ματαία ἡ πίστις ἡμῶν, ματαίον καὶ τὸ κήρυγμά μας». Εάν δεν αναστήθηκε ο Ιησούς Χριστός, τότε και η πίστη μας είναι μάταιη και το κήρυγμά μας είναι λόγια μάταια.
   Ο Ευαγγελιστής Ματθαίος, ένας από τους δώδεκα μαθητές του Κυρίου, πολύ ωραία σήμερα μας φέρνει βήμα - βήμα να δούμε και να επισκεφτούμε τον Τάφο και τον Κήπο της Αναστάσεως. «Σαββάτου ἐπιφώσκουσης» λέει, δεν είχε ξημερώσει ακόμη, δεν είχε ανατείλει ακόμη ο ήλιος, και οι Μυροφόρες – η Μαρία η Μαγδαληνή, η οποία δεν ήταν πόρνη, αλλά την είχε καθαρίσει ο Κύριος από επτά δαιμόνια. Εξαιτίας αυτών, δεν είχε δημιουργήσει οικογένεια. Μετά τη θεραπεία της, ήταν περίπου 70 ετών. Άρα, δεν υπήρχε δυνατότητα γάμου, γι’ αυτό και αφιέρωσε τη ζωή της, μαζί με τις υπόλοιπες γυναίκες, να υπηρετούν τον Κύριο και τους Μαθητές, πηγαίνοντας μπροστά από αυτούς στις πόλεις και τα χωριά, για να προετοιμάσουν τον ερχομό του Κυρίου, ώστε να διδάξει και να οδηγήσει τους ανθρώπους εις μετάνοιαν και σωτηρίαν.
   Η Μαρία η Μαγδαληνή, λοιπόν, μαζί με τη Μαρία του Κλωπά και της Παναγίας, πήγαν στον Τάφο για να προσφέρουν νεκρικές τιμές εις στον Κεκοιμημένο Ιησού. Παρ’ όλο που τους είχε πει τόσες φορές – και σε αυτές και στους Μαθητές – ότι θα αναστηθεί εκ των νεκρών, μέσα στην θλίψη τους, στον φόβο τους και την ταραχή τους, αυτό είχε ξεχαστεί.
Πηγαίνουν, λοιπόν, στον Τάφο, και εκεί βλέπουν έναν Άγγελο, αστραπόμορφο, ο οποίος τους λέει: «Ήρθατε για τον Ιησού τον Ναζαρινό τον Εσταυρωμένο. Δεν είναι εδώ. Ιδού ο τόπος όπου ετέθη». Τους επιβεβαιώνει το γεγονός της Αναστάσεως. Όμως, ο Κύριος, όταν αναστήθηκε, δεν γνωρίζουμε ακριβώς την ώρα. Ο Άγγελος του Κυρίου δεν είχε ακόμη κατέβει. Ο Τάφος ήταν κλειστός. Ο Κύριος εξήλθε Αναστημένος από τον Τάφο χωρίς να μετακινηθεί ο λίθος. Γιατί ο Αναστημένος Χριστός, δεν χρειάζεται η φυσική οδός να του ανοίξει· το πέρασμά Του είναι υπερφυσικό. Κινείται ο λίθος μόνο για να βρουν οι Μυροφόρες τον Τάφο κενό, μαζί με τα οθόνια και το σουδάριο – τα νεκρικά ενδύματα του Χριστού.
   Για να πιστοποιηθεί η Ανάσταση, το κενό μνήμα και τα λείψανα των ενδυμάτων μαρτυρούν το γεγονός. Μπαίνουν οι γυναίκες μέσα στον Τάφο, πιστοποιούν αυτό το γεγονός, και τους λέει ο Άγγελος να το πουν στους Μαθητές και να πάνε στη Γαλιλαία για να Τον συναντήσουν. Και όταν βγαίνουν από τον Τάφο και επιστρέφουν στα Ιεροσόλυμα, μέσα στον Κήπο της Αναστάσεως, συναντούν τον Αναστημένο Χριστό. Πέφτουν και Τον προσκυνούν. Εκείνη τη στιγμή, όταν ακούγεται η λέξη «Ἐγώ εἰμι» από το στόμα του Θεού – είτε στην Παλαιά Διαθήκη, είτε στην Καινή Διαθήκη – ο άνθρωπος πέφτει κάτω· γιατί βλέπει και συναντά τη Θεότητα. Ακουμπούν, λέει, τα πόδια Του· τα πόδια του Αναστημένου Χριστού, για να επιβεβαιώσουν στον εαυτό τους και σε εμάς, ότι δεν ήταν φάντασμα, αλλά ήταν ο πραγματικός, ορατός Χριστός, ψηλαφητός και αναστημένος εκ νεκρών.
   Και τους λέει να πάνε να πουν στους Αποστόλους να Τον συναντήσουν στη Γαλιλαία. Και οι Απόστολοι, που βρίσκονται ακόμη κρυμμένοι στο Υπερώο του Μυστικού Δείπνου, φοβισμένοι και φορτισμένοι, δεν μπορούν ακόμη να πιστέψουν την Ανάσταση. Γι’ αυτό και οι ίδιοι πηγαίνουν στον Τάφο, βλέπουν κι εκείνοι το κενό μνημείο τον Ιερό Τάφο του Θεού, και βιώνουν το γεγονός της Αναστάσεως.
   Εμείς μέσα στην Εκκλησία, αυτό εξαγγέλουμε: την Ανάσταση του Χριστού. Η Ορθόδοξη Εκκλησία στηρίζεται επάνω στην Ανάσταση του Χριστού. Υπάρχει Γέννηση, υπάρχουν Βαπτίσεις, Πάθος υπάρχει, υπάρχει Σταυρός – για τον καθένα μας. Ανάσταση όμως… Ανάσταση είναι μόνον ο Θεός. Ο Θεός ανασταίνει. Και ανασταίνει ολόκληρο το ανθρώπινο γένος.
   Να έρθετε να κοινωνήσετε το Σώμα Του και το Αίμα Του, όχι κάτι άλλο! – τον ίδιο τον Αναστημένο Χριστό στην ολότητά Του. Και πρέπει να βιώνουμε το γεγονός της Αναστάσεως. Πρέπει να ζούμε την Ανάσταση του Χριστού. Γιατί; Γιατί αν δεν ζείτε αυτό το γεγονός, είναι μάταιη η πίστη σας. Γιατί αν δεν ζείτε Ανάσταση του Χριστού, δεν θα αναστηθείτε. Δεν θα χαρείτε το Πάθος και δεν θα δοξαστείτε με την Ανάστασή Του.
  Εύχομαι η Χάρις του Θεού να ευλογεί όλους σας και να αγιάζει τις οικογένειές σας. Να έχουμε Καλή Ανάσταση, η ζωή μας να είναι πάντοτε αναστημένη· να φεύγουμε από τα πάθη μας, τις αδυναμίες μας και τις εγωκεντρικότητές μας, και να βιώνουμε την Ανάσταση του Χριστού.